YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/8777
KARAR NO : 2020/2456
KARAR TARİHİ : 03.06.2020
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanık …); kasten yaralama, tehdit, hakaret (sanıklar)
HÜKÜM : Sanık …’in çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (mağdure …’a karşı); hakaret (sanık … hakkında mağdurlar …, …, …’e karşı; sanık … hakkında mağdurlar … ile …’e karşı); kasten yaralama ve tehdit (sanıklar … ile … haklarında mağdurlar … ile …’e karşı ayrı ayrı) suçlarından mahkumiyetlerine
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık …’in hakaret (mağdurlar …, …, …’a karşı), kasten yaralama (mağdurlar … ile …’e karşı) suçlarından ve sanık …’in kasten yaralama ve hakaret suçlarından (mağdurlar … ile …’e karşı) mahkumiyetlerine dair kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup mahkemece sanıklar haklarında anılan suçlardan doğrudan belirlenen adli para cezalarının miktarları itibarıyla CMUK’nın 305/1. maddesi gereğince kesin olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadığından, sanıklar ile sanık … müdafisinin anılan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık … hakkında çocuğun cinsel istismarı (mağdur …’a karşı) ve sanıklar… ile … haklarında tehdit (mağdurlar … ile …’e karşı) suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanıklar ile sanık … müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan (mağdure …’a karşı) kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 109/1. maddesi uyarınca temel cezanın teşdiden 2 yıl hapis belirlenmesinin ardından bu ceza üzerinden aynı Kanunun 109/3-f. maddesi ile bir kat oranında yapılacak artırım, 109/5. maddesiyle 1/2 oranında yapılacak artırım ve 35. maddeye göre 1/4 oranında yapılacak indirimle sonuç cezanın 4 yıl 6 ay hapis olarak tespiti gerekirken yazılı şekilde 5 yıl 3 ay hapis belirlenmesi suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık … ile müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki TCK’nın 35. maddesinin tatbikine ilişkin kısımda yer alan “5 yıl 3 ay hapis” ibaresinin çıkarılarak yerine “4 yıl 6 ay hapis” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.