YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7341
KARAR NO : 2019/412
KARAR TARİHİ : 17.01.2019

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.03.2018 gün ve 2017/385 Esas, 2018/129 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye mahkemesince verilen hüküm sanık, sanık müdafiisi ile mağdure vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi.
Mağdure vekilinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine temyiz dilekçesi olarak verdiği 10.07.2018 tarihli dilekçe içeriğinde özetle, Bölge Adliye mahkemesinin 5271 sayılı Kanunun 279/1-b maddesi uyarınca istinaf başvurusunun reddine dair itiraza tabi kararına yönelik itiraz dilekçesi olduğu ve itiraz hakkında Bölge Adliye mahkemesince kesin olarak verilen kararın mağdure vekiline tebliğ edildiği, anılan dilekçenin 5271 sayılı CMK’nın 291. maddesi kapsamında temyiz dilekçesi olmadığı anlaşıldığından, incelemenin sanık ile sanık müdafiinin temyizleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya kapsamından suç tarihi bakımından sanığın eyleminin 6545 Sayılı Yasa değişikliğinden sonra olduğu ve sanığın cezasının 6545 Sayılı yasa ile değişik TCK 103. maddesi gereğince belirlenmesi gerekirken, aynı maddenin 6545 Sayılı Yasa değişikliğinden önceki hali ile sanığın cezasının belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
Kabule göre de;
Sanık hakkında hüküm kurulurken TCK’nın 103/2, 3. maddeleri uyarınca belirlenen 18 yıl hapis cezasının aynı Kanunun 103/6. maddesi gereğince belirlenecek toplam miktarın TCK’nın 49/1. maddesi uyarınca belirtilen 20 yıldan fazla olamayacağından 20 yıl hapis cezasına makumiyetine karar verilmesi yerine 103/6. maddesinin de uygulanarak 24 yıl hapis cezasına hükmedilmesi ve TCK’nın 103/2 ve 103/3. maddeleri uyarınca belirlenen 18 yıl hapis cezasının aynı kanunun 43. maddesi uyarınca 1/2 kat artırımı sonucu belirlenen 9 yıl ile birlikte sonuç olarak sanığın 29 yıl yerine hatalı olarak 30 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayin edilmesi karşısında, anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken esastan reddine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ile sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 29.05.2018 gün ve 2018/1604 Esas, 2018/967 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, 17.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

S/P