YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7322
KARAR NO : 2019/10459
KARAR TARİHİ : 01.07.2019
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Kapatılan Burhaniye 2. Ağır Ceza mahkemesinden verilen 21.12.2016 gün ve 2016/152 Esas, 2016/161 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm yönünden esastan, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden ise düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK’nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, suç tarihinden önce on üç yaşındaki mağdurla arkadaş olup birlikte değişik yerlerde gezdiklerinin ve olay günü buluşup bir süre dolaştıktan sonra gittikleri metruk binada sanığın, mağdura cinsel istismarda bulunduğunun tüm dosya içeriğinden anlaşılması karşısında, ilk derece mahkemesince; sanığın eyleminde hile unsurunun bulunmadığı ve eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 109/1-3-5 maddeleri gereğince cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması nedeniyle anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 18.05.2018 gün ve 2018/1019 Esas, 2018/1074 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 01.07.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.