Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2018/7024 E. 2019/295 K. 15.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7024
KARAR NO : 2019/295
KARAR TARİHİ : 15.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit, yaralama
HÜKÜM : Sanık … hakkında tehdit, kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından verilen mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyetine, sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyetine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık … hakkında hakkında tehdit, kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından, sanık … hakkında kasten yaralama suçundan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve sanıklar müdafiinin anılan kararlara yönelik itirazının Seydişehir Ağır Ceza Mahkemesinin 08.04.2013 günlü, 2013/439 D.iş sayılı kararıyla reddedildiği anlaşılmakla, incelemenin sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 109/1-2 maddesi gereğince verilen cezadan aynı Kanunun 109/3-a maddesi gereğince 1 kat arttırım yapılırken 4 yıl 12 ay hapis cezası yerine hesap hatasına düşülerek hapis cezasının 5 yıl olarak belirtilmesi sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümler yönünden infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıklar müdafii ile katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerinin ONANMASINA, 15.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.