YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6616
KARAR NO : 2018/7372
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.
Mağdure Hatice vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 234/3. maddesinde düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunda on sekiz yaşını bitirmeyen çocuğun kanuni temsilcisinin çocuk üzerinde sahip olduğu hakların koruma altına alınması nedeniyle atılı suçun mağdurunun kanuni temsilci olması karşısında, mağdure Hatice’ye yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİ ile sanık …’in temyiz talebi ile sınırlı yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mağdurelere yönelik eylemleri sebebiyle kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İddianame ve oluşa uygun kabule göre, olay günü sanığın yurttan kaçan on yedi yaş içinde olan mağdure Gülümşah ile on beş yaşından küçük olması nedeniyle rızası hukuken geçersiz mağdure Hatice’yi cebir tehdit veya hile olmaksızın alıkoyduğu anlaşılmakla;
Mağdure Hatice’ye yönelik eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 109/1. maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturması karşısında sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesi uyarınca ek savunma verilerek kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet hükmü kurulması gerekirken her iki mağdureye yönelik eylemleri hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan tek bir mahkumiyet hükmü kurulması,
Mağdure Gülümşah’a yönelik eyleminin 237 sayılı TCK’nın 234/3. maddesinde düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunu oluşturması karşısında, bu suçun 5560 sayılı Kanun ile değişik CMK’nın 253. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamında kalması nedeniyle ceza muhakemesi şartı olan uzlaşma hükümlerinin uygulanması zorunlu olduğundan, öncelikle uzlaşma girişiminde bulunularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık …’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 11.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

S/P