Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2018/6324 E. 2019/9104 K. 15.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6324
KARAR NO : 2019/9104
KARAR TARİHİ : 15.04.2019

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Bakırköy 11. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 29.12.2017 tarih ve 2016/381 Esas, 2017/415 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 5271 sayılı CMK’nın 299. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan ve sanık müdafisinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Mahkemece yapılan yargılama sırasında 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince usulüne uygun şekilde davaya katılmayan Bakanlık vekilinin kurulan hükmü temyize hakkı bulunmadığından ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, suçtan zarar gören Bakanlık vekilinin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan ve sanık müdafisinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisinin temyiz dilekçelerinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye
Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 15.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.