Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2018/6163 E. 2018/7349 K. 10.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6163
KARAR NO : 2018/7349
KARAR TARİHİ : 10.12.2018

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan beraatine dair Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.11.2017 tarih ve 2017/233 Esas, 2017/404 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurularının kabulü ile hükmün kaldırılarak sanığın müsnet suçtan mahkûmiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm 5271 sayılı CMK’nin 299. maddesi gereğince takdiren duruşmasız yapılan incelemede gereği düşünüldü:
İddia edilen olayın intikal zamanı, tanık Hatice’nin aşamalardaki çelişkili beyanları, mağdurenin, olaylar sırasında yanlarında olduğunu belirttiği tanıkların, sanığın mağdureye yönelik eylemlerini görmediklerini ifade etmeleri ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesi tarafından kurulan beraat hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, vaki istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılmasının ardından yapılan yargılamada mevcut sübuta ilişkin deliller ile dosya içeriğinin çelişmesi sonucunu doğuracak şekilde 5271 sayılı CMK’nin 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle mahkûmiyet hükmü kurulması neticesinde aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 29.03.2018 tarih ve 2017/366 Esas, 2018/703 Karar sayılı istinaf başvurusunun kabulü ile mevcut hükmün kaldırılarak sanığın müsnet suçtan mahkumiyetine dair hükmünün 5271 sayılı CMK’nin 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesinin ilgili yerlere en seri şekilde bildirilmesi için müzekkere yazılmasına, 10.12.2018 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.

(Karşı Oy) (Karşı Oy)
.
KARŞI OY

Sanık …’ın çocuğun basit cinsel istismarı suçundan beraatine ilişkin Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 14.11.2017 gün ve 2017/233 Esas, 2017/404 Karar sayılı hükmünün istinafen incelenmesi sonucu Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi tarafından istinaf başvurularının kabulü ile hükmün kaldırılarak sanığın müsnet suçtan mahkûmiyetine ilişkin kararının sanıklar müdafiileri tarafından temyizi üzerine Yargıtay 14. Ceza Dairesince yapılan incelemede sayın Daire çoğunluğu ile ihtilafımız sübuta ilişkindir.
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından açılan kamu davasında mahkemece sanığın beraatine karar verilmiştir.
Ancak sanık …’ın mağdurenin komşusu olduğu, mağdurenin Gölbaşı Ortaokulunda öğrenci olduğu ve rehber öğretmenine giderek sanık … tarafından istismara uğradığını anlattığı ve sanık hakkında suç duyurusunda bulunulduğu, mağdurenin 2016 yılı yaz tatilinin başlarında komşuları olan …’ın evine ailesi ile birlikte gittikleri, burada sanığın mağdurenin kıyafetlerinin üzerinden eliyle kalçasına, cinsel organına ve göğüslerine dokunduğu, mağdurenin kaçmaya çalıştığı ancak sanığın mağdurenin kollarından tuttuğu ve oturttuğu, bu sırada sanığın kardeşi Umut geldiğinde sanığın mağdureyi bıraktığı, yine 2016 yılı yaz tatilinde sanık …’ın mağdurenin evine geldiği, mağdurenin kalçasına ellediği, sanığın bu şekilde beş – altı kez tekrarladığı, 2016 yılı okullar açıldıktan iki – üç hafta sonra sanığın yine mağdurenin evine geldiği, sanığın mağdureyi çekip kalçasına, göğüslerine ve cinsel organına dokunduğu, yine sanığın mağdurenin cinsel organına ellemesini istediği, mağdurenin eliyle penisini tuttuğu, eliyle kıyafetlerinin içinden kalçasına ellediği, kıyafetleri üzerinde olduğu halde cinsel organı ile mağdurenin kalçasına ve mağdurenin cinsel organına dokunduğu, olay sırasında mağdurenin onbir yaş içerisinde olduğu, sanığın bu şekilde üzerine atılı bulunan cinsel istismar suçunu işlediği tüm dosya kapsamı ile anlaşıldığından eylemine uyan TCK’nin 103/1-1. cümle, 103/4-1. cümle, 43/1, 109/2-3-f, 109/5, 43/1, 53. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken sanığın beraatine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu sebeple sayın çoğunluğun kararına iştirak edilmemiştir.