YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/569
KARAR NO : 2018/7838
KARAR TARİHİ : 27.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanıklar Rızvan, Mustafa ve Tahir’in atılı suçtan mahkumiyeleri ile sanıklar Orhan ve Adem’in beraatlerine

İlk derece mahkemesince verilen hükümlerin sanıklar Rızvan, Tahir, Mustafa ve müdafileri ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi ve sanıklar Mustafa ile Tahir müdafilerince incelemenin duruşmalı yapılmasının talep edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle, belirlenen tarihte gerçekleştirilen duruşmaya sanıklar Mustafa ile Tahir müdafilerinin katılmadıkları anlaşıldığından, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık … ile müdafii ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanıklar Tahir ile Mustafa haklarında kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Tüm dosya kapsamına göre, olayın emsallerine göre vehamet arz etmemesi ve sanıkların, cezası onanan diğer sanık …’ın eylemlerinin bir kısmına iştirak etmeleri karşısında ceza tayininde alt sınırdan uzaklaşmayı gerektirir bir neden de bulunmadığı gözetilmeden, dosya içeriğiyle çelişecek şekilde temel cezaların teşdiden belirlenmesi suretiyle sonuç cezaların fazla tayini,
Sanıklar Adem ile Orhan haklarında kurulan beraat hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;

Tüm dosya içeriğine göre sanıklar Rızvan, Tahir’le Mustafa’nın, olay günü mağdureyi kaçırarak götürdükleri ormanlık alana diğer sanıklar Adem ile Orhan’ın da gelmesinin ardından sanıkların, mağdureyi Orhan’ın aracına geçirip, dava dışı Ramazan’a ait yayla evine getirdikleri ve burada Rızvan’la evlenmeye ikna etmeye çalıştıkları mağdurenin kabul etmemesi üzerine iki gün sonra Ramazan ile sanıklar Orhan ve Adem’in yayla evinden alıp ormanlık alana götürdükleri mağdureyi tekrar iknaya çalışıp bu sırada adli makamlara başvurması halinde kendi isimlerini vermemesi konusunda tehdit ettikleri anlaşıldığından, mevcut haliyle soruşturma evresinde teşhis işlemi yapılmayan ve duruşmada da mağdureyle karşılaşmayan Adem’le ilgili usulüne uygun teşhis işlemi yaptırıldıktan sonra Orhan ile teşhis edilmesi halinde Adem’in de diğer sanıkların eylemlerine asli iştirak ettikleri gözetilerek mahkumiyetleri yerine oluşa uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle beraatlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekili ile sanıklar Tahir ve Mustafa ile müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.