Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2017/5837 E. 2018/1228 K. 21.02.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/5837
KARAR NO : 2018/1228
KARAR TARİHİ : 21.02.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
…,
SUÇ : Kişiyi hürriyettinden yoksun kılma, kasten yaralama (sanıklar Aslan, Hüseyin, Mustafa, Halil); tehdit, hakaret (katılan sanık)
HÜKÜM : Katılan sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine; sanıklar Halil ile Aslan haklarında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatlerine; sanıklar Hüseyin ile Mustafa’nın ise müsnet suçlardan beraatlerine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Sanıklar Halil ile Aslan haklarında kasten yaralama suçundan dolayı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve katılan sanık müdafiin anılan kararlara yönelik temyiz isteminin CMK’nın 264. maddesi hükmüne göre itiraz niteliğinde kabul edilip bu hususta gerekli kararın mahallinde merciince verilmesi gerektiğinden, incelemenin sanıklar Halil, Aslan, Hüseyin, Mustafa haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve sanıklar Mustafa ile Hüseyin haklarında kasten yaralama suçlarından verilen beraat kararları ile katılan sanık hakkında hakaret ve tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükümleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklar Halil, Aslan, Hüseyin, Mustafa haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve sanıklar Hüseyin ile Mustafa haklarında kasten yaralama suçlarından kurulan beraat hükümlerinin incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Katılan sanık hakkında hakaret ve tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;
Mağdur … ile katılan sanığın beyanları, tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre sanığın, mağdur …’e yönelik hakaret ve tehdit eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla işlediği sabit olduğu halde, hakkında zincirleme suça ilişkin 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümlerden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerde yer alan TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümlerin çıkartılarak yerlerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.