Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2017/2058 E. 2017/3067 K. 05.06.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2058
KARAR NO : 2017/3067
KARAR TARİHİ : 05.06.2017

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanık …’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 109/1, 109/3-b, 62, 52/2. maddeleri gereğince 12.100,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, sanığın 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına dair Tefenni Asliye Ceza Mahkemesinin 02.06.2016 gün ve 2015/173 Esas, 2016/308 sayılı Kararına Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan itirazın kabulü ile sanığın 5237 sayılı Kanunun 109/1, 109/3-b, 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Tefenni Asliye Ceza Mahkemesinin 26.07.2016 gün ve 2015/173 Esas, 2016/308 sayılı Ek kararını kapsayan onaylı dosya sureti üzerinden yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre,
1- Tefenni Asliye Ceza Mahkemesinin 02.06.2016 tarihli kararına karşı Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan itirazın kabulü üzerine, mahkemenin duruşma açarak sanığa savunmasını bildirmek üzere tebligat göndermesi ve sonucuna göre sanığın hukukî durumunu değerlendirmesi gerekirken, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle sanığın hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmesinde,
2- Tefenni Asliye Ceza Mahkemesinin 02.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkındaki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine rağmen, Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından anılan karara yapılan itirazın kabulü üzerine gerçekleştirilen yargılama neticesinde sanık hakkında hapis cezasına hükmedilmesini müteakip, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 51. ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmemesinde,
Kabule göre de,
3- Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının kanuni sonucu olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmemesinde,
İsabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 08.03.2017 gün ve 94660652-105-15-13818-2016-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak birlikte tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriğinin yerinde olduğu anlaşıldığından, 26.07.2016 tarihli ve 2015/173 Esas, 2016/308 sayılı Ek kararının, CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde merciince yapılmasına ve dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 05.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.