YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/8669
KARAR NO : 2020/5181
KARAR TARİHİ : 23.11.2020
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs, kişilerin huzur ve sükununu bozma (suça sürüklenen çocuklar … ile …); çocuğun cinsel istismarı (suça sürüklenen çocuklar)
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuklar … ile …’in çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs ve çocuğun cinsel istismarı eylemleri bütün halinde zincirleme şekilde beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı kabul edilerek bu suçtan mahkumiyetleri ile kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan beraatlerine, suça sürüklenen çocuk …’in beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuklar … ile … haklarında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Olay tarihlerinde suça sürüklenen çocuklardan …’ın on beş-on sekiz, …’in ise on iki-on beş yaş grubunda bulundukları nazara alındığında suça sürüklenen çocuklara isnat edilen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun 5237 sayılı TCK’nın 123/1 maddesinde düzenlenip öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e, 66/2. maddelerine göre … yönünden 4 yıllık, … açısından ise 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımına tabi bulunup ve haklarında beraat kararı verilen suça sürüklenen çocukların mahkeme sorgularının yapıldığı 23.05.2013 ile inceleme tarihi arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca müsnet suçtan görülen kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Suça sürüklenen çocuk … hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, suça sürüklenen çocuğun mağdureyi dudağından öpmesi şeklindeki eyleminin ani ve kesintili gerçekleşip süreklilik arz etmemesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı nazara alınıp 5237 sayılı TCK’nın 7/2. madde-fıkrasındaki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” düzenlenmesi gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili maddeleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Suça sürüklenen çocuklar … haklarında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Mağdurenin aşamalardaki çelişkili ifadeleri, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, suça sürüklenen çocukların üzerlerine atılı suçu işlediklerine dair mağdurenin soyut beyanı dışında cezalandırılmalarına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraatlerine karar verilmesi gerekirken delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ile katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.