YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/5477
KARAR NO : 2020/5533
KARAR TARİHİ : 01.12.2020
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suça sürüklenen çocuğun aşamalardaki mağdureyi cami tuvaletine götürmesinin ardından cinsel organını çıkarıp kıyafeti üzerinden anüsüne sürttüğü şeklindeki savunması ile bunu doğrular nitelikte mağdurede fiili livata bulgusuna rastlanılmadığına dair doktor raporu ve tüm dosya kapsamına göre suça sürüklenen çocuğun olay günü nitelikli cinsel istismar suçuna yönelik hareketlerini sonuna kadar götürebilme imkanı bulunduğu halde mağdurenin aşılabilir mukavemeti dışında eylemini tamamlamasına engel harici bir neden bulunmaksızın kendiliğinden son verdiği ve 5237 sayılı TCK’nın 36. maddesinde yer alan gönüllü vazgeçme hükümleri de nazara alındığında mevcut haliyle eylemin aynı Kanunun 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkumiyeti yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması,
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümün temyiz incelemesine gelince;
Dosya içeriğine göre suça sürüklenen çocuğun daha önceden tanıdığı ve sınır derecede mental retarde olan mağdureyle birlikte olay günü caminin erkekler tuvaletine gitmesinin ardından burada cinsel istismar eylemini gerçekleştirdiği ve mevcut haliyle olayda cebir, tehdit veya hile kullanıldığına dair herhangi bir delil bulunmadığı gözetilerek 5237 sayılı TCK’nın 109/1, 3-f, 5. maddelerine göre hüküm kurulması gerekirken dosyada mevcut delillerle de çelişen gerekçeyle aynı Kanunun 109/2, 3-f, 5. maddelerine istinaden ceza tayin edilmesi,
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 11. maddesi gereğince, aynı Kanunun 5. maddesinde öngörülen koruyucu ve destekleyici tedbirlerin cezai sorumluluğu bulunmayan suça sürüklenen çocuklar hakkında uygulanabileceği gözetilmeden ceza sorumluluğu olan ve hakkında mahkumiyet kararı verilen suça sürüklenen çocukla ilgili ayrıca söz konusu Kanunun 5 ve 7. maddelerinin tatbik edilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.