Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2016/5358 E. 2020/5044 K. 17.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/5358
KARAR NO : 2020/5044
KARAR TARİHİ : 17.11.2020

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın olay günü on beş yaşından küçük mağdura yönelik cinsel istismar eylemini cebirle gerçekleştirdiği hususunda kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK’nın 103/4. maddesi ile artırılması,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Tanık Muhammed’in görgüye dayalı beyanı, savunma ile tüm dosya içeriği nazara alındığında olay günü on beş yaşından küçük mağdurun battaniye istemek için evine gittiği sanığın, bilgisi dışında gelen mağduru zorla içeriye çekerek alıkoyduğu hususunda herhangi bir delille desteklenmeyen soyut iddia dışında her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gibi evde gerçekleşen istismar eylemi süresince mağdurun tutulmasının da çocuğun cinsel istismarı suçu kapsamında kalıp ayrıca kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun oluşmayacağı gözetilerek bu suçtan beraatine karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.