Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2016/4042 E. 2020/5821 K. 14.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/4042
KARAR NO : 2020/5821
KARAR TARİHİ : 14.12.2020

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, cinsel taciz
HÜKÜM : Nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyet, cinsel taciz suçundan beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 102/2, 102/3-a maddeleri gereğince belirlenen 10 yıl 6 ay hapis cezasının, olay nedeniyle katılan mağdurenin ruh sağlığının bozulmasından dolayı uygulanması gereken aynı Kanunun 102/5. maddesinde 10 yıldan aşağı olmamak üzere hapis cezası öngörülüp, TCK’nın 49. maddesine göre üst sınırın 20 yıl olduğu nazara alınarak hakkaniyet gereği bir miktar daha artırılmak suretiyle hapis cezasının tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde bulunan 10 yıl 6 ay hapis cezasının 10 yılı geçtiği gerekçesiyle 102/5. maddesinin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi sonucunda eksik cezaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, katılanlar vekili ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.