YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/2980
KARAR NO : 2020/3220
KARAR TARİHİ : 08.07.2020
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 28.08.2013 günlü, 2013/20537-974 sayılı raporda olay sebebiyle mağdurenin ruh sağlığı etkilenmekle birlikte bozulmadığı belirtilmesine karşın, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesinde usulüne uygun oluşturulan heyetçe hazırlanan 03.09.2013 tarihli 422 sayılı raporda travma sonrası stres bozukluğu yaşayan mağdurenin yeniden değerlendirilmesinde şikayetlerinin azaldığı, ancak eylemin uzun dönemde çocuğun ruh sağlığında bozulmalara yol açabileceği belirtilerek net ifadelerle olmasa da ruh sağlığında bozulma olduğunun ifade edilmesi ve Dr. … Ulus Kadın Doğum, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi bünyesinde çocuk ergen psikiyatristinin de bulunduğu heyet tarafından verilen 15.11.2011 tarihli raporda ise mağdurenin ruh sağlığının bozulduğunun bildirilmesi karşısında, mevcut raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesi ve mağdurenin olay sebebiyle ruh sağlığının bozulup bozulmadığının tesbiti bakımından dava dosyasıyla birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumu 1. Üst Kuruluna gönderilerek rapor alındıktan sonra belirlenecek lehe Kanuna göre sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Sanığın mağdureye yönelik eylemlerini değişik zamanlarda birden çok kez gerçekleştirdiği kabul edilmesine rağmen hakkında kurulan hükümler de zincirleme suça ilişkin 5237 sayılı TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanmaması suretiyle sonuç cezaların eksik tayini,
Hükümlerden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.