Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2016/2563 E. 2020/5676 K. 08.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/2563
KARAR NO : 2020/5676
KARAR TARİHİ : 08.12.2020

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz (mağdure…’a yönelik) cinsel saldırı (mağdureler … ile …’a yönelik) (sanık … hakkında); çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, fuhuş (mağdure …’e yönelik) (sanıklar … ile … haklarında)
HÜKÜM : Sanık …’ın atılı suçlardan beraatine, sanık …’in fuhuş ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraati ile çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilerek bu suçtan mahkumiyetine, sanık …’un mağdure…’a yönelik cinsel taciz ile mağdure …’a yönelik cinsel saldırı suçlarından ve mağdure …’ya yönelik cinsel saldırı eylemi cinsel taciz kabul edilerek bu suçtan mahkumiyetine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık … hakkında mağdureler… ile …’ya yönelik cinsel taciz suçundan kurulan hükümlere yönelik sanık müdafisi ile mağdureler … ve … vekillerinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında cinsel taciz suçundan doğrudan tayin edilen 1.800’er TL adli para cezalarının miktarları itibarıyla kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından ve kayden 04.09.1994 ile 10.04.1995 doğumlu olup kovuşturma evresinde mahkemece ifadelerinin alındığı 18.06.2013 tarihli duruşmada on sekiz yaşı içerisinde bulunan mağdureler … ile …’nın, olaydan dolayı sanıktan şikayetçi olduklarını ancak davaya katılmak istemediklerini beyan etmeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, sanık … müdafisi ve mağdureler …, …, … vekillerinin temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanıklar … ile … haklarında mağdure …’e yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, fuhuş ve sanık … hakkında ayrıca aynı mağdureye yönelik çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdure … vekili ile sanık … müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık … hakkında mağdure …’a yönelik cinsel saldırı suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında düzenlenen iddianamede suç tarihinin Mayıs-Haziran 2012 olarak gösterilip, kayden 04.09.1994 doğumlu mağdure …’ın bu tarihe göre henüz on sekiz yaşını doldurmamasına rağmen cinsel saldırı suçundan dolayı belirtilen sevk maddesi uyarınca cezalandırılmasının talep edilmesi karşısında, mağdurenin bu hususta dinlenerek suç tarihinin net olarak tespitinden sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Sanık … hakkında mağdure …’e yönelik reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Sanığın eyleminin suç tarihi itibarıyla lehe sayılıp 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK’nın 104/1. maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturup, öngörülen cezanın üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar…ve … müdafileri ile katılan mağdure … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.