YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/12105
KARAR NO : 2021/1145
KARAR TARİHİ : 15.02.2021
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, tanık anlatımları, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın olay gecesi on beş yaşından küçük mağdureyi cebir, tehdit, hile veya iradeyi etkileyen neden olmaksızın aracına aldıktan sonra gerçekleşen istismar eyleminden dolayı araçtan inmeye çalışan mağdureye izin vermediği ve bu sırada kullanılan cebrin ise çocuğun cinsel istismarı suçunun nitelikli halini oluşturduğu gözetilerek sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 109/1, 3-f, 5. maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 109/2, 3-f, 5. maddeleri ile hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.