YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/911
KARAR NO : 2015/7834
KARAR TARİHİ : 30.06.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (2 kez)
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı (2 kez), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (2 kez) suçlarından mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Hükmolunan ceza miktarlarına göre sanık müdafilerinin duruşmalı inceleme istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 saydı CMUK’nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin dııruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mağdure …’ya yönelik çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak, tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında mağdure …’a yönelik çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm ile mağdureler … ve…’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (2 kez) suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Mağdure…’un soruşturma evresinde;.. Eğitim ve Araştırma Hastanesi ve Çocuk İzleme Merkezinde alınan beyanlarında, sanığın vajinasına parmağını soktuğunu beyan etmesi karşısında, sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan eylemine uyan TCK’nın 103/2. maddesi yerine suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde 103/1. maddesi uyarınca mahkûmiyet hükmü kurulması,
5237 sayılı TCK’nın 26/2. maddesinin, “Kişinin üzerinde mutlak, surette tasarruf edebileceği bir hakkına ilişkin olmak üzere, açıkladığı rızası çerçevesinde işlenen fiilden dolayı kimseye ceza verilmez’’ hükmü karşısında, dosya içeriğine ve oluşa kabule göre, suç tarihinde onbeş yaşını bitirmiş onsekiz yaşını tamamlamamış olan mağdurelerin, sanığın evine rızaları ile gittikleri, rızaları ile içki içip eğlendikleri, sarhoş olmalarından yararlanan sanığın mağdurelere karşı cinsel istismarda bulunması üzerine mağdurelerin evden ayrıldıkları, sanığın evden ayrılmalarına engel olmadığı gibi, hareket serbestilerini kısıtlayacak başka bir davranışta da bulunmadığının sabit olduğu olayda, sanığın TCK’nın 109. maddesi anlamında hukuka aykırı bir davranışından söz edilemeyeceği anlaşıldığından, sanığın müsnet suçtan beraati yerine yazılı şekilde TCK’nın 109/1. maddesi uyarınca ayrı ayrı iki kez cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükümlerin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 30.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.