YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8724
KARAR NO : 2019/10531
KARAR TARİHİ : 02.07.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde otobüste oldukları esnada sanık tarafından katılana yönelik basit cinsel saldırı eyleminde bulunulduğu iddiasıyla yapılan yargılamada, sanığın atılı suçlamayı kabul etmemesi, katılanın eylem sırasında sanığa herhangi bir şekilde tepki göstermemesi, kalabalık olduğu iddia edilen otobüste katılanın iddiasına ilişkin tanık bulunmaması, sıkışık ortamda gerçekleşen temasın katılan tarafından yanlış anlaşılma ihtimalinin bulunması, katılanın eylem sonunda sanığın boşalmış olabileceğini iddia etmesine rağmen otobüsten indiği sırada yakalanarak polis merkezi amirliğine götürülen sanıkla ilgili bu yönde yapılmış bir tespit bulunmaması ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair katılanın yan delillerle desteklenmeyen soyut iddiası dışında cezalandırılmasına yeter her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 7/2. madde-fıkrasındaki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.07.2019 tarihinde Başkan vekili … ile üye …’in karşı oyları ve oy çokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Her ne kadar sanık suçlamaları kabul etmemiş ise de; daha evvel sanığı tanımayan, tanımadığı bir insan hakkında mahremiyetine yönelik bu şekilde iddialarda bulunması mümkün görülmeyen katılanın aşamalardaki tutarlı beyanları, sanık savunması ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, suç tarihinde katılanın … Cadde üzerinde … nolu …Hat Özel Halk Otobüsüne bindiği, kendisi ile birlikte sanığın da aynı Otobüse bindiği, otobüs aşırı kalabalık olduğu için sanığın kapının önünde katılanın ise merdivende ayakta durdukları, bu sırada sanığın ön tarafı ile müştekinin sağ kalçasına sürekli sürtünmeye başladığı, sanığın bir eliyle tutunurken bir eliyle de cinsel organını katılanın kalçasına sürttüğü, bunun üzerine katılanın sanığa “ne yapıyorsun” diyerek tepki göstermesi üzerine sanığın biraz geriye çekildiği ancak sanığın cinsel organıyla oynamaya devam ettiği ve bu şekilde üzerine atılı suçu işlediği anlaşıldığından mahkûmiyetine dair kararın onanması gerektiği düşüncesinde olduğumuzdan sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyoruz.