Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2015/7324 E. 2019/9212 K. 17.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7324
KARAR NO : 2019/9212
KARAR TARİHİ : 17.04.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme olarak beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Zincirleme şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, 5271 sayılı CMK’nın 34/1, 230, 289/g ve 1412 sayılı CMUK’nın 308/7. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat, suça sürüklenen çocuğun suç oluşturduğu sabit görülen fiiliyle bunun hukuki nitelendirmesinin belirtilmesi suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği ve hükmün CMK’nın 230. maddesine uygun şekilde gerekçe içermemesinin CMUK’nın 308/7. maddesinde kesin hukuka aykırılık hali olarak düzenlendiği gözetilmeden, yazılı şekilde zincirleme şekilde atılı suçu oluşturduğu sabit görülen fiillerin nelerden ibaret olduğu açıklanmaksızın yalnızca savunmaya neden itibar edilmediği belirtilmek suretiyle gerekçesiz hüküm kurulması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 103/3-c. maddesinde sayılan hısımlığa ilişkin nitelikli halin uygulanabilmesi için suça sürüklenen çocuk ile mağdure arasında 3. derece dahil olmak üzere kan veya kayın hısımlığı ilişkisinin bulunması gerektiği ve dosya kapsamına göre suça sürüklenen çocuğun, mağdurenin amcasının oğlu olması nedeniyle mağdure ile arasında dördüncü derece kan hısımlığı mevcut olması karşısında hakkında müsnet suçtan belirlenen temel cezanın koşulları oluşmadığı halde anılan madde ile arttırılması suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
Suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 103/1, 103/3, 43/1. maddelerinin uygulanması sonucu bulunan 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasında aynı Kanunun 31/3. maddesi ile 1/3 ve 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapıldığında 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 3 yıl 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sonuç cezanın eksik belirlenmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.