YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7157
KARAR NO : 2015/10811
KARAR TARİHİ : 19.11.2015
Tebliğname No : 14 – 2015/300138
MAHKEMESİ : Van 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21.09.2011
NUMARASI : 2007/125 Esas, 2011/392 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan zamanaşımı süresi içerisinde dava açılması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurun aşamalarda samimi ve kararlılık taşıyan anlatımları, tanık beyanları, doktor raporları ve tüm dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuğun olay günü oniki yaşında bulunan mağdura karşı nitelikli cinsel istismar suçunu cebir kullanmak suretiyle işlediği ve hakkında TCK’nın 103/4. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması sonucunda eksik ceza tayini,
Mağdurun ruh sağlığının bozulduğuna ilişkin Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 29.06.2009 tarihli raporunda, inceleme konusunun uzmanı olan çocuk psikiyatri uzmanının bulunmaması karşısında, ruh ve beden sağlığının bozulup bozulmadığı hususunda Adli Tıp Kurumu Kanununun 7 ve 23. maddelerine uygun teşekkül eden ihtisas kurulundan rapor alınarak suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nın 103/6. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 19.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.