Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2015/6938 E. 2015/9514 K. 19.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6938
KARAR NO : 2015/9514
KARAR TARİHİ : 19.10.2015

Sanık…. hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonunda, cinsel taciz suçundan mahkûmiyetine dair . Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 26.01.2012 gün ve 2011/349 Esas, 2012/29 Karar sayılı hükmün sanığın temyizi üzerine, Dairemizin 23.06.2015 gün ve 2013/7917 Esas, 2015/7577 Karar sayılı ilamı ile bozma yönündeki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.07.2015 gün ve 14 – 2012/128885 sayılı itiraznamesi ile 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle incelendi.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görüldüğünden İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizin 23.06.2015 gün ve 2013/7917 Esas, 2015/7577 Karar sayılı bozma kararının 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesine eklenen iki ve üçüncü fıkraları uyarınca KALDIRILMASINA, karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya içeriğine göre, sanığın iş bulma bahanesi ile buluştuğu mağdurenin omzuna elini koyup “Seni bir kez öpebilirmiyim” şeklinde sözler söylediği, olayda bedensel temas içeren eylem 5237 sayılı TCK’nın 103/1. maddesinde belirtilen çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu halde, sanığın anılan eylemini cinsel istismar kastıyla gerçekleştirdiğinin sabit olmaması şeklinde dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçeyle yazılı şekilde cinsel taciz suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan hüküm kurulmasına rağmen, gerekçeli karar başlığında suç adının çocuğun basit cinsel istismarı olarak yazılması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 19.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.