Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2015/6880 E. 2019/404 K. 17.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6880
KARAR NO : 2019/404
KARAR TARİHİ : 17.01.2019

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
(… 15. Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya kapsamına ve kabule göre, sanığın mağdureye yönelik cinsel taciz eylemini, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla gerçekleştirdiği anlaşıldığından, cezasında 5237 sayılı TCK’nın 43/1. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümleri uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın maddi zarar olup manevi zararı kapsamadığının belirtilmesi ve olayda miktar itibariyle belirlenebilir bir maddi zarar olduğu hususunun dosya içeriğinden anlaşılmaması karşısında, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinde öngörülen diğer koşullar tartışılarak sanık hakkında atılı suçtan kurulan hükmün açıklamasının geri bırakılmasına yer olup olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı gerekçeyle anılan maddenin tatbikine yer olmadığına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.