YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5956
KARAR NO : 2015/9456
KARAR TARİHİ : 19.10.2015

Tebliğname No : 14 – 2015/39028
MAHKEMESİ : Bafra Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31.10.2014
NUMARASI : 2014/169 Esas, 2014/178 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı

İlk derece mahkemesince verilen karar temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümlü müdafiin temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükümlü müdafiin yüzüne karşı verilen 31.10.2014 tarihli hükmü, 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinin birinci fıkrasında öngörülen ve tefhimden başlayan bir haftalık süreden sonra 11.11.2014 havale tarihli dilekçeyle temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, kanuni süresinden sonra gerçekleşen temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; lehe Kanunun belirlenmesine ilişkin verilen kararların Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.05.2011 gün ve 66-96 sayılı ilamında da açıklandığı üzere 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98/1. maddesine göre verilmesi nedeniyle aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itirazı kâbil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı anlaşıldığından, katılan mağdure vekilinin temyiz
istemi, 5271 sayılı CMK’nın 264. maddesi hükmüne göre itiraz niteliğinde kabul edilip, gerekli karar mahallinde merciince verilmek üzere, inceleme yapılmaksızın dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.