YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5908
KARAR NO : 2015/10114
KARAR TARİHİ : 03.11.2015
Tebliğname No : 14 – 2015/204911
MAHKEMESİ : Batman 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08.04.2015
NUMARASI : 2014/44 Esas, 2015/95 Karar
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, çocuğun basit cinsel istismarı (iki kez)
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Mağdure Fatima’nın nüfus kayıt örneğine göre 12.01.1999 doğumlu olup, 11.04.2014 tarihinde alınan beyanında davaya katılmak istemediğini beyan ettiği ve mağdure ile vekilinin davada katılan sıfatını da almadıkları anlaşılmakla, hükmü temyize hakkı bulunmayan mağdurlar vekilinin mağdure Fatima yönünden temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca reddine karar verilerek evrak tetkik edildi.
5271 sayılı CMK’nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, suçtan zarar gören mağdurların annesinin şikayetçi olduğu ve katılma talebinde bulunduğu, mağdurlar vekilinin de sanığın cezalandırılmasını talep edip hükümleri temyiz ettiği, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149 Esas, 2010/205 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere mağdurların katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören mağdurlar Y.. İ.. ile Aleyna’nın davaya katılmalarına ve vekilleri Av. S.. E..’ın katılanlar vekili olarak kabulüne karar verildikten sonra, diğer temyizler ve katılanlar vekilinin temyizi üzerine yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık ve müdafii ile katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 03.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.