Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2015/5672 E. 2015/10431 K. 10.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5672
KARAR NO : 2015/10431
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

Tebliğname No : 14 – 2015/204280
MAHKEMESİ : Adana 6. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07.04.2015
NUMARASI : 2014/436 Esas, 2015/178 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, müstehcenlik

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafii, katılan mağdur vekili ile katılan Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında müstehcenlik suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanıktan ele geçirilen dijital veriler üzerinde yapılan inceleme ile ortaya çıkan müstehcenlik suçu nedeniyle katılan mağdur ile katılan Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğünün suçtan zarar görmesi söz konusu olmadığından bu suça yönelik katılan mağdur vekili ile katılan Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü vekilinin temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin sanık müdafiin temyiziyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 226/3 maddesi gereğince uygulama yapılırken hapis cezasının yanında adli para cezasının uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 7/2. madde-fıkrasındaki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kamu davasına katılan ve kendisini vekille temsil ettiren katılan Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü lehine vekâlet ücretine hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdur vekili, katılan Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü vekili ile sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.