YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5584
KARAR NO : 2015/9610
KARAR TARİHİ : 21.10.2015
MAHKEMESİ … Ağır Ceza Mahkemesi.
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
İlk derece mahkemesi tarafından verilip re’sen de temyize tabi hükmün sanık ve müdafileri tarafından temyiz edilmesi ve sanık müdafii ….. tarafından incelemenin duruşmalı yapılmasının talep edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle 14.10.2015 Çarşamba saat 13:30’a duruşma günü tayin olunarak sanık müdafileri … çağrı kâğıdı gönderilmişti.
Belli günde Hâkimler Kurulu duruşma salonunda toplanarak Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından… hazır olduğu halde oturum açıldı.
Yapılan tebligat üzerine dosyada vekaletnamelere dayanarak sanık… adına gelen …. huzura alınarak duruşmaya başlandı.
Duruşma isteğinin süresinde ve yerinde olduğu anlaşıldıktan sonra uygun görülen talep ve mütalaa dairesinde sanık.. hakkında DURUŞMALI inceleme yapılmasına oybirliğiyle karar verilerek tefhim olunduktan sonra işin açıklanmasına dair raportör üye tarafından düzenlenen rapor okundu.
Raportör üye rapora ilave edecek bir cihet bulunmadığını bildirdi.
Sanık müdafileri temyiz layihalarını açıklayarak savunmalarda bulunup müvekkili hakkındaki hükmün BOZULMASINI istediler.
Yargıtay Cumhuriyet Savcısı tebliğname içeriğini tekrar etti.
Son sözleri sorulan sanık müdafileri savunmalarına ilave edecek bir cihet bulunmadığını bildirmekle dosya incelenerek karar verilip tefhim olunmak üzere duruşmanın 04.11.2015 Çarşamba günü saat 13:30’a bırakılmasına oybirliğiyle karar verildi.
Belli günde oturum açıldı. Dava evrakı incelenerek gereği görüşülmüş olduğundan aşağıda yazılı karar ittihaz olundu.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. madde-fıkrasındaki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi gereğine uyulmaksızın ve sanık hakkında temel ceza belirlenirken 6545 sayılı Kanunla değişik TCK’nın 102/2. maddesi gereğince asgari hadden veya anılan değişiklikten önceki TCK’nın 102/2. maddesine göre teşdiden cezanın tayin edilip edilmediği hususunda gerekçeli kararda açıklama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması suretiyle hükümde karışıklığa yol açılması;
Kanuna aykırı, sanık ve müdafilerinin temyiz itirazları ile sanık müdafileri … ile. ..’ın duruşmalı inceleme sırasındaki sözlü savunmaları bu itibarla yerinde görüldüğünden re’sen de temyize tabi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
21.10.2015 tarihinde verilen işbu karar 04.11.2015 tarihinde Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından …..hazır olduğu halde sanık müdafilerinin gıyaplarında tefhim olundu.