YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5573
KARAR NO : 2015/10993
KARAR TARİHİ : 25.11.2015

Tebliğname No : 14 – 2015/196349
MAHKEMESİ : Zonguldak 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13.02.2015
NUMARASI : 2014/10 Esas, 2015/24 Karar
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

İlk derece mahkemesince verilip kısmen re’sen de temyize tabi hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 30.05.2014 tarihli raporuna göre, hafif düzeyde zeka geriliği bulunmakla birlikte mağduru bulunduğu olayın hukuki anlam ve sonuçlarını algılayabilecek durumda olan ve soruşturma evresinde zorunlu vekil huzurunda ifadesinin alındığı 21.11.2013 tarihinde onaltı yaşı içerisinde bulunan mağdurenin olay nedeniyle şikayetinden vazgeçtiğini bildirmesi ve kovuşturma evresinde istinabe yoluyla alınan mahkeme ifadesinde şikayetçi olduğuna dair beyanda bulunmaması karşısında yaşı nedeniyle atanan vekilin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Katılan A.. B.. vekili ile sanıklar F… ve R… müdafilerinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Sanık F… hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü ile sanık R… hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararının incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, beraati ve sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, katılan A.. B.. vekili ile sanık F… müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanık F… hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü ile sanık R… hakkında aynı suçtan verilen beraat kararının ONANMASINA,
Sanık F… hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece sanık hakkında eylemine uyan TCK’nın 103/2,103/6,43/1. maddeleri gereğince belirlenen 17 yıl hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 62/1. maddesi ile 1/6 oranında indirim yapılması sonucunda 14 yıl 2 ay yerine yazılı şekilde 15 yıl 2 ay hapis cezasına hükmedilmesi neticesinde fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık F… müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, re’sen de temyize tabi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükümde yer alan “… TCK’nın 62. maddesi gereğince cezasının takdiren 1/6 oranında indirilmesi ile sanığın “15 YIL 2 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” ibaresinin çıkartılarak yerine “..TCK’nın 62/1. maddesi uyarınca cezasında” takdiren 1/6 oranında indirim yapılarak sanığın sonuç olarak 14 YIL 2 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık R… hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleri ile sanık R… hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen beraat kararının temyiz incelemesine gelince;
Mahkemece hükme esas alınan Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 30.05.2014 tarihli raporunda, kendisinde hafif düzeyde zeka geriliği saptanan mağdure Y…’in, 2013 yılı Eylül ve Kasım aylarında mağduru bulunduğu olayın hukuki anlam ve sonuçlarını algılayabileceğinin belirtilmesi ve kayden 03.07.1997 doğumlu olan mağdurenin sanık R… tarafından diğer sanık R…’in evine götürülerek rızasıyla R…’le cinsel ilişkiye girdiği 2013 yılı Eylül ve Kasım aylarında onbeş yaşını tamamlamakla birlikte onsekiz yaşını bitirmediğinin anlaşılması karşısında, R…’in, suç tarihinde onbeş yaşını doldurmakla beraber onsekiz yaşını bitirmeyen ve mağduru bulunduğu fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algıyabilecek durumda olan mağdure ile rızasıyla cinsel ilişkiye girmekten ibaret eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 104/1. maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturup soruşturulması ve kovuşturulmasının şikâyete bağlı bulunduğu ve mağdurenin soruşturma evresinde Devrek Cumhuriyet Başsavcılığında alınan 21.11.2013 tarihli ifadesinde, sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği dikkate alınarak sanık R… hakkında açılan kamu davasının TCK’nın 73/4. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca düşmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanık R…’ın, suç tarihinde onbeş yaşını tamamlakla birlikte onsekiz yaşını bitirmeyen ve mağduru bulunduğu fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayabilecek durumda olan kız kardeşi mağdureyi cinsel ilişkiye girmesi için sanık R…’in evine götürerek bu sanıkla cinsel ilişkiye girmelerini sağlamak ve bunun karşılığında sanık R…’ten para almaktan ibaret eylemi hem TCK’nın 104/1. maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçuna iştirak, hem de TCK’nın 227/1-5. maddelerine uyan fuhuş suçunu oluşturduğundan, aynı Kanunun 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima hükümleri uyarınca sanığın en ağır cezayı gerektiren fuhuş suçundan mahkûmiyetine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması,
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu bakımından suç tarihinde onbeş yaşını tamamlamış olan mağdurenin TCK’nın 26/2. maddesi kapsamında hukuken geçerli rızasına istinaden onu R…’in evine götürerek cinsel ilişkiye girmesini sağlayan sanık R…’ın bu eyleminin kişiyi hürrriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmayacağı gözetilmeden müsnet suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık R… müdafii ile katılan A.. B.. vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.