Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2015/5217 E. 2015/11556 K. 10.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5217
KARAR NO : 2015/11556
KARAR TARİHİ : 10.12.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, konut dokunulmazlığının ihlali

İlk derece mahkemesince verilip kısmen re’sen de temyize tabi hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Nitelikli cinsel saldırı ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Oluşa uygun kabule göre, sanığın nitelikli cinsel saldırı eylemini bıçakla işlemesi nedeniyle cezasında arttırım yapılırken uygulama maddesinin TCK’nın 102/3-d maddesi yerine TCK’nın 103/d şeklinde gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş, ayrıca hükümden sonra 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle kısmen res’en de temyize tabi hükümlerin ONANMASINA,
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Dosya içeriğine göre, mağdurenin evine gece vakti girip organ sokmak suretiyle nitelikli cinsel saldırı suçunu işledikten sonra evden ayrılan sanığın, mağdureyi cinsel saldırı eylemini gerçekleştirdiği süre dışında hukuka aykırı olarak bir yere gitme veya bir yerde kalma hürriyetinden yoksun kılma biçiminde bir maksat ve eyleminin bulunmadığı gözetilerek, unsurları itibariyle oluşmayan atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.