Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2015/4963 E. 2019/9282 K. 22.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4963
KARAR NO : 2019/9282
KARAR TARİHİ : 22.04.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, nitelikli yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraat, nitelikli yağma eylemi kasten yaralama kabul edilerek bu suçtan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
30.07.2010 tarihli olaydan sonra müştekinin aradığı belirtilen polis …, kardeşi … ile sanığın oğlu …’ın dava konusu olaya ilişkin doğrudan görgüleri olmadığı anlaşıldığından dinlenmeleri gerektiğinden bahisle bozma isteyen tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Oluşa uygun kabule göre, olay günü eşyalarını almak için yanında kimliği tespit edilemeyen bir kişiyle beraber müşterek konutuna giden sanığın, katılanın karşı koymasını engellemek amacıyla yanındaki şahısla birlikte zorla katılanın elleri ile ayaklarını iple bağladıktan sonra eşyalarını alarak ayrıldığı tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, mevcut haliyle eylemlerin bütün halinde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Suç tarihinde altmış beş yaşını bitirmiş olan sanık hakkında mahkum edildiği bir yıldan az hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50/3. maddesi uyarınca aynı Kanunun 50/1. maddesinde yer alan seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
Hükmedilen kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/4. maddesi uyarınca aynı Kanunun 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Gerekçeli kararda kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna dair beraat kararının gerekçesi açıklandığı halde, kısa kararda sanığın dava açılmayan tehdit suçundan beraatine hükmedilmesi suretiyle hükümde karışıklığa neden olunması,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.