YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4932
KARAR NO : 2018/7561
KARAR TARİHİ : 17.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sanık … için 6136 sayılı Kanuna muhalef, sanık … için kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm sanık … müdafii ile sanık … tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan ve sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanık …’in hükümden sonra 12.11.2016 tarihinde öldüğünün Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla temin edilen nüfus kaydından anlaşılması karşısında, mahkemece bu hususta mahallinde araştırma yapıldıktan sonra 5237 sayılı TCK’nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca karar verilmesi lüzumu,
Sanık …’un aşamalardaki savunmalarına, sanık …’in çelişki anlatımlarına, olayın gerçekleniş şekline ve tüm dosya kapsamına göre; taksi sürücüsü olan sanığın, müşterisi olan sanık …’i, hürriyetinden yoksun kıldığına dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden sanık …’un beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,

Kanuna aykırı, sanık … müdafiinin ile sanık …’un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.