YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4870
KARAR NO : 2018/4470
KARAR TARİHİ : 20.06.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı (iki kez)
HÜKÜM : Mahkumiyet (iki kez)

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan mağdureler vekili Av. …’ün 31.01.2013 havale tarihli süre tutum dilekçesiyle gerekçeli kararın tarafına tebliğini talep etmesine rağmen dosya içerisinde tebligat yapıldığına dair bilgi veya belge bulunmadığı görülmekle, varsa buna ilişkin belgenin temini, aksi halde gerekçeli kararın adı geçene usulünce tebliğiyle tebellüğ belgesi ile verildiği takdirde gerekçeli temyiz dilekçesinin dosyaya konulmasından ve yokluğunda verilen kararın katılan müşteki …’in 10.10.2012 günlü duruşmada bildirdiği adrese Tebligat Kanununun 20/1. maddesi uyarınca 22.02.2013 tarihinde tebliğ edilmesine karşılık tebligat parçasında katılan müştekinin tebligat esnasında muvakkaten başka yere gidip gitmediği, yerine tebligat yapılan kişinin muhatapla aynı konutta oturup oturmadığı, yaş ve ehliyet olarak tebellüğe ehil olup olmadığı konularında açıklama bulunmaması nedeniyle vaki tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, gerekçeli hükmün katılan müşteki Yasemin’e usulünce tebliğiyle tebellüğ belgesi ile verildiği taktirde temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenip, hükümlerin temyiz edilmesi halinde bu konuda ek tebliğname düzenlenmesinden sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.