YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4253
KARAR NO : 2015/7965
KARAR TARİHİ : 06.07.2015

Tebliğname No : 14 – 2015/143903
MAHKEMESİ : Boyabat Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11.03.2015
NUMARASI : 2015/13 Esas, 2015/21 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen 23.10.2013 gün ve 2013/59 Esas, 2013/85 Karar sayılı hükmün sanık müdafii Av. S.. Ç.. tarafından duruşmalı temyiz edilmesi üzerine dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle 02.04.2014 Çarşamba saat 13.30’a duruşma günü tayin olunarak sanık vekâletnameli vekili Av. S.. Ç.. yerine yetkili kılınan vekil Av. H.. İ..’a çağrı kâğıdı gönderilmesinin ardından belirtilen tarihte duruşmaya gelen olmaması üzerine duruşmasız yapılan inceleme sonucunda verilen 15.04.2014 gün ve 2014/508 Esas, 2014/5103 Karar sayılı ilamla yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle sanık hakkında TCK’nın 53/3. maddesine göre 53/1-c. maddesinin hatalı uygulanması nedeniyle hükmün bozulup anılan hata tashih edilmek suretiyle neticeten hükmün Düzeltilerek Onanmasına karar verilerek dosyanın mahkemesine gönderilmesinin ardından kesinleştirilerek infaza verilen dosya ile ilgili olarak sanığın vekaletnameli müdafiin başvurusu üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 16.09.2014 gün ve 2014/254377 sayılı itirazname ile Dairemizce duruşma gününün sanığın vekaletnameli müdafii Av. S.. Ç.. yerine yetkili kılınan Av H.. S.. İ..’a tebliğ edilerek duruşmaya katılmaması nedeniyle duruşmasız inceleme yapılarak hüküm kurulması suretiyle vekaletnameli müdafiin savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle düzeltilerek onama kararının kaldırılmasının talep edilmesi üzerine yapılan inceleme sonucunda Dairemizce verilen 28.10.2014 gün ve 2014/9018 Esas, 2014/11828 Karar sayılı ilamla “Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itiraznamesi yerinde görülmekle ilk derece mahkemesinin 23.10.2013 günlü hükmünün Düzeltilerek Onanmasına ilişkin Dairemizce verilen 15.04.2014 gün ve 2014/508 Esas, 2014/5103 sayılı Kararın KALDIRILMASINA ve yeni duruşma gününün belirlenip tebliğnameyle birlikte sanığın vekaletnameli müdafii Av. S.. Ç..’ye tebliğine” karar verilmesinden sonra karar gereğince işlem yapılmadan dosyanın sehven mahkemesine gönderildiği ve mahkemesince Dairemizin son kararı bozma kararı olarak değerlendirilip yeni esasa kaydedilen dosya ile ilgili mahkemece yapılan yargılama sonucunda verilen 11.03.2015 gün ve 2015/13 Esas, 2015/21 Karar sayılı ilamla sanık hakkında atılı suçtan kurulan mahkûmiyet hükmünün sanık müdafiince duruşmalı temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca yeni tebliğname düzenlenmeksizin 04.05.2015 gün ve 2015/143903 sayılı yazı ile Dairemizce verilen 28.10.2014 gün ve 2014/508 Esas, 2014/5103 Karar sayılı ilam sonrası sehven mahalline gönderilen dosya ile ilgili mahkemesince yapılan yargılama sonucu kurulan hükümle buna ilişkin temyiz isteminin hukuken geçersiz olduğu belirtilerek tayin edilecek yeni duruşma gününün sanık müdafii Av. S.. Ç..’ye tebliği ile katılması halinde duruşmada beyanın alınmasından sonra 23.10.2013 gün ve 2013/59 Esas, 2013/85 Karar sayılı ilamın temyizen incelenerek hüküm kurulmasının talep edilmesi üzerine yapılan değerlendirme neticesinde, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.09.2014 gün ve 2014/254377 sayılı itiraznamesine istinaden Dairemizce verilen 28.10.2014 gün ve 2014/9018 Esas, 2014/11828 sayılı Kararla ilk derece mahkemesinin 23.10.2013 günlü hükmünün Düzeltilerek Onanmasına ilişkin Dairemizin 15.04.2014 gün ve 2014/508 Esas, 2014/5103 sayılı Kararın kaldırılarak yeni duruşma gününün belirlenip tebliğnameyle birlikte sanığın vekâletnameli müdafii Av. S.. Ç..’ye tebliğine karar verilmesinden sonra gereği yapılmaksızın mahkemesine gönderilen dosya ile ilgili olarak Boyabat Ağır Ceza Mahkemesince bozma kararı gibi işlem yapılıp yeni esasa alınan dosyayla ilgili yapılan yargılama sonucunda verilen 11.03.2015 gün ve 2015/13 Esas, 2015/21 Karar sayılı mahkumiyet hükmü ile buna ilişkin sanık müdafiince verilen temyiz dilekçesinin hukuki dayanaktan yoksun olduğuna karar verildikten sonra Dairemizce verilen 28.10.2014 günlü ilama uygun şekilde 01.07.2015 Çarşamba saat 13.30’a yeni duruşma günü tayin olunarak sanığın vekâletnameli müdafii Av. S.. Ç..’ye tebliğnameyle birlikte duruşma gününü bildirir çağrı kağıdı gönderilmişti.
Belli günde Hâkimler Kurulu duruşma salonunda toplanarak Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından B.. K..hazır olduğu halde oturum açıldı.
Yapılan tebligat üzerine dosyadaki vekâletnameye dayanarak sanık S.. K.. adına gelen Av. S.. Ç.. huzura alınarak duruşmaya başlandı.
Duruşma isteğinin süresinde ve yerinde olduğu anlaşıldıktan sonra uygun görülen talep ve mütalaa dairesinde sanık S.. K.. hakkında DURUŞMALI inceleme yapılmasına oybirliğiyle karar verilerek tefhim olunduktan sonra işin açıklanmasına dair raportör üye tarafından düzenlenen rapor okundu.
Raportör üye rapora ilave edecek bir cihet bulunmadığını bildirdi.
Sanık müdafii temyiz layihasını açıklayarak savunmada bulunup müvekkili hakkındaki hükmün BOZULMASINI istedi.
Yargıtay Cumhuriyet Savcısı tebliğname içeriğini tekrar etti.
Son sözü sorulan sanık müdafii savunmasına ilave edecek bir cihet bulunmadığını bildirmekle dosya incelenerek karar verilip tefhim olunmak üzere duruşmanın 08.07.2015 Çarşamba günü saat 13:30’a bırakılmasına oybirliğiyle karar verildi.
28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237sayılı TCK’nın 53/3. maddesine göre, 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları ile duruşmalı inceleme sırasındaki sözlü savunması bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki hüküm fıkrasında yer alan TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine “Sanığın TCK’nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan 23.10.2013 gün ve 2013/59 Esas, 2013/85 Karar sayılı hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
06.07.2015 tarihinde verilen işbu karar 08.07.2015 tarihinde Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından Bedri Kesmez hazır olduğu halde sanık müdafiin gıyabında tefhim olundu.