Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2015/2181 E. 2015/10026 K. 02.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2181
KARAR NO : 2015/10026
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 14 – 2015/55739
MAHKEMESİ : Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25.12.2014 (Asıl karar), 21.01.2015 (Ek karar)
NUMARASI : 2014/377 Esas, 2014/600 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı, müstehcenlik (sanık Şeref), suçu bildirmeme (sanık Fikriye)

İlk derece mahkemesince verilen hükümler ile temyizin reddine dair Ek karar temyiz edilmekle dosya incelendi.
5271 sayılı CMK’nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekili tarafından dosyaya katılma istemli dilekçe sunulup, mahkemece verilen hükümlerin de ayrıca temyiz edilmesi üzerine mahkemece temyiz isteminin reddine dair verilen Ek kararın da temyiz edildiği bu suretle açıkça katılma iradesinin ortaya konulduğu, 6284 sayılı Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesi ve Ailenin Korunması Hakkında Kanunda yer alan düzenlemeler gözetilerek Bakanlığın kamu davasına katılma ve hükmü temyiz etme hakkının bulunduğu, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149 Esas, 2010/205 sayılı Kararında da belirtildiği üzere bakanlığın katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının davaya katılmasına ve Av. S.. K..’un katılan bakanlık vekili olarak kabul edilmesine karar verilmesinin ardından yapılan değerlendirmede, kamu davasına katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin katılan sıfatı bulunmadığı gerekçesiyle temyiz isteminin reddine dair verilen 21.01.2015 tarihli Ek kararın kaldırılarak işin esasının incelenmesine geçildikten sonra gereği düşünüldü:
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.