YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/907
KARAR NO : 2014/3098
KARAR TARİHİ : 11.03.2014
Tebliğname No : 14 – 2013/370965
MAHKEMESİ : Adana 5. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24.09.2013
NUMARASI : 2013/158 Esas, 2013/378 Karar
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdure hakkında Ç.. Ü.. Tıp F..Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalınca düzenlenen 20.06.2013 tarihli raporda, mağdurede borderline kişilik bozukluğu bulunduğu ve ruh sağlığının bozulmuş olduğu, tespit edilen ruhsal bulgular olaydan önce başlamış olmakla birlikte yaşadığı belirtilen cinsel istismar olaylarının da bu duruma katkı yaptığı ancak bu katkının ne oranda olacağının ayırt edilemeyeceği, bununla birlikte travmatik tanımlamaların sanık Ali üzerinde yoğunlaştığının belirtilmiş bulunması karşısında, Adli Tıp Kurumunun bilinen istikrarlı uygulamalarında belirtilen suç tarihinden itibaren geçmesi gereken en az 6 aylık süreden önce düzenlenmiş olan ve mağdurenin ruh sağlığının bozulmasının sanığın eyleminden kaynaklanıp kaynaklanmadığı konusunda kesin bir belirleme içermeyen rapor yeterli görülmeyip, bir kez de Adli Tıp Kurumu İlgili İhtisas Kurulundan rapor alınarak sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen cezanın TCK.nın 103/6. maddesi ile artırılıp artırılmayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanığın aşamalardaki savunmaları, mağdurenin anlatımları, sosyal hizmet uzmanı tarafından düzenlenen 19.03.2013 tarihli görüşme raporu ve tüm dosya içeriğinden, sanığın suç tarihinde parkta karşılaştığı ve nüfus kaydına göre 0….0…1…. doğumlu olup, o tarihte 14 yıl 1 aylık olan mağdureyi önce tanık Arzu’nun daha sonra bir arkadaşının evine götürdüğü, buralarda kısa süre kaldıktan sonra bir parka götürerek nitelikli cinsel istismarda bulunduğu ve geceyi söz konusu parkta birlikte geçirdiklerinin anlaşılması karşısında, sanığın cebir, tehdit ve hile kullanmaksızın gerçekleştirdiği eyleminin TCK.nın 109. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeyerek, aynı maddenin 2. fıkrası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.