Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2014/762 E. 2015/11015 K. 25.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/762
KARAR NO : 2015/11015
KARAR TARİHİ : 25.11.2015

Tebliğname No : 14 – 2012/205344
MAHKEMESİ : Büyükçekmece 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03.05.2012
NUMARASI : 2010/882 Esas, 2012/916 Karar
SUÇ : Basit cinsel saldırı

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
Oluş ve kabule göre, suç tarihinde, sanığın akrabalık ilişkisi bulunan mağdure ile evinde oturduğu sırada evden ayrılmak için ayağa kalkmasının ardından kendisini yolcu etmek için ayağa kalkan mağdurenin omuzlarından bastırıp koltuğa oturmasını sağladıktan sonra üzerine eğilerek öpmeye çalışması eyleminin, basit cinsel saldırı suçunun tamamlanmış halini oluşturduğu kabul edilerek sanığın 5237 sayılı TCK’nın 6545 sayılı Kanunla değişiklikten önce yürürlükte bulunan 102/1. maddesinden mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.
5237 sayılı Kanunun “Zaman bakımından uygulama” başlıklı 7. maddesi gözönünde bulundurulmak suretiyle uygulanan TCK’nın 6545 sayılı Kanunla değişik halinden önceki 102/1. maddesinde “Cinsel davranışlarla bir kimsenin vücut dokunulmazlığını ihlal eden kişi, mağdurun şikayeti üzerine iki yıldan yedi yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır,”
Anılan maddenin gerekçesinde “Suçun temel şekline ilişkin maddi unsuru, kişinin vücudu üzerinde gerçekleştirilen, cinsel arzuları tatmin amacına yönelik ve fakat cinsel ilişkiye varmayan cinsel davranışlar oluşturmaktadır. Suçun oluşması için gerçekleştirilen hareketlerin objektif olarak şehevi nitelikte bulunmaları yeterlidir; failin şehevi arzularının fiilen tatmin edilmiş olması gerekmez” ifadeleri yer almaktadır.
Dosya kapsamına göre; sanık A…’ın, misafir olarak bulunduğu evden ayrılacağı sırada, kendisini yolcu etmek amacıyla ayağa kalkan mağdurenin omuzlarından bastırarak koltuğa oturtmak suretiyle mağdurenin vücut dokunulmazlığını ihlal etmiş ise de, dosya kapsamına göre bu eylemin cinsel arzuların tatmini amacına yönelik olmadığı anlaşıldığından basit cinsel saldırı suçunu oluşturmadığı, ancak sanığın bundan sonra mağdurenin üzerine eğilerek öpmeye çalıştığı sırada henüz vücut dokunulmazlığını ihlal etmeden mağdurenin bağırarak karşı koyması nedeniyle tamamlayamadığı eylemini ise cinsel arzuları tatmin amacına yönelik gerçekleştirdiğinden, basit cinsel saldırı suçuna teşebbüsten mahkûmiyetine karar verilmesi yerine yazılı şekilde anılan suçun tamamlanmış halinden hüküm kurulması,
Hükümden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.