Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2014/7152 E. 2017/3341 K. 14.06.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/7152
KARAR NO : 2017/3341
KARAR TARİHİ : 14.06.2017

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Katılan mağdurelerin beyanları, savunma ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, olay günü suça sürüklenen çocuğun, caddede grup halinde yürümekte olan katılan mağdurelere yönelik gerçekleştirdiği cinsel taciz eylemi sonrası çıkan tartışmada hakkında şikayette bulunulacağı beyanı üzerine sarf ettiği sözlerde atılı suçun kanuni unsurları itibariyle oluşmadığı anlaşıldığından, müsnet suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Suça sürüklenen çocuk hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suça sürüklenen çocuk müdafiin duruşmada lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmesine rağmen hakkında kısa süreli hapis cezası tayin edilen suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 62/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda değerlendirme yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kayden 25.08.1993 doğumlu olup suç tarihinde onsekiz yaşı içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nın 105/1, 43/2, 31/3. maddeleri gereğince tayin edilen 2 ay 14 gün hapis cezasının kısa süreli olması nedeniyle TCK’nın 50/3. maddesi delaletiyle 50/1. maddesinde sayılan tedbirlerden birine çevrilmesinin zorunlu olduğu nazara alınmadan, yazılı gerekçeyle anılan maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,14.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.