Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2014/6191 E. 2014/9221 K. 07.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6191
KARAR NO : 2014/9221
KARAR TARİHİ : 07.07.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sanıklar …. ve … hakkında fuhuş suçundan, sanıklar …ve …hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme, sanık … hakkında fuhuş ve konut dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan sanıklar hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, fuhuş suçundan sanıklar … ve…’nın beraatlerine, fuhuş suçundan sanık …’in mahkûmiyetine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıklar … ve…’in hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, 5271 sayılı CMK.nın 231/12. maddesi karşısında, itiraza tâbi olup temyizi mümkün bulunmadığından, CMK.nın 264. maddesi gözetilerek bu kararlara yönelik temyiz isteğinin itiraz mahiyetinde kabulü ile mahallinden merciince değerlendirilmesi gerektiğinden ve O Yer Cumhuriyet Savcısı, katılımıyla 24.03.2010 tarihinde verilen hükmü süresinden sonra 14.04.2010 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin sanık …’in temyiziyle ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında kurulan hükümde TCK.nın 227/2. maddesi gereğince verilen 2 yıl 6 ay hapis ve 240 gün adli para cezasından aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken, maddede ön görülen indirimin sadece para cezasında uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkralarında yer alan TCK.nın 62. maddesinin uygulanması sonucu “2 yıl 6 ay” olarak tayin edilen hapis cezasının “2 yıl 1 ay”a indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.