Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2014/4287 E. 2014/10052 K. 17.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4287
KARAR NO : 2014/10052
KARAR TARİHİ : 17.09.2014

Tebliğname No : 14 – 2014/112401
MAHKEMESİ : Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24.12.2013
NUMARASI : 2012/297 Esas, 2013/573 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
Mağdurenin kolluk görevlileri tarafından alınan 10.05.2012 tarihli ve esas mahkemesinde alınan 17.01.2013 tarihli beyanlarında olay günü kendisini stüdyo tipi daireye götüren sanığın cinsel organını ağzına soktuğunu ifade ettiği halde, talimat mahkemesince alınan 10.06.2013 tarihli beyanında bu kez bağırması ve direnmesi üzerine sanığın cinsel organını ağzına sokamadığını beyan etmesi karşısında mağdurenin beyanları arasındaki çelişkinin giderilmesi ve mağdurenin başına gelenleri anlattığını bildirdiği sanığın eşi tanık A. ile öğrencisi olduğu ….. İlköğretim Okulu’ndaki rehber öğretmeninin mağdurenin hadiseyi kendilerine ne şekilde anlattığına dair ayrıntılı beyanlarının alınmasının ardından eylemin teşebbüs aşamasında kalıp kalmadığı hususunda değerlendirme yapılarak hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme yazılı şekilde karar verilmesi,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde – fıkrasındaki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.