YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4275
KARAR NO : 2014/9445
KARAR TARİHİ : 10.07.2014

Tebliğname No : 14 – 2014/102956
MAHKEMESİ : Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23.01.2014
NUMARASI : 2012/3 Esas, 2014/27 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın atılı suçları velâyet hakkını kötüye kullanmak suretiyle işlemiş olması karşısında TCK.nın 53/5. maddesinde öngörülen hak mahrumiyetlerine hükmolunmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. Maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. Maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde- fıkrasındaki ”Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçu yönüyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Mağdurenin beyanları ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın birlikte oturduğu mağdureyi kaldıkları evin içinde ve cinsel istismar eylemlerini gerçekleştirdiği süre ile sınırlı olarak ve bu amaçla yanında tutma şeklinde gerçekleşen eyleminde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsurları oluşmadığı gözetilerek beraatine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde mahkûmiyetine hükmolunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.