Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2014/3644 E. 2014/9053 K. 02.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3644
KARAR NO : 2014/9053
KARAR TARİHİ : 02.07.2014

Tebliğname No : 14 – 2014/69783
MAHKEMESİ : Denizli 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14.11.2013
NUMARASI : 2009/127 Esas,2013/263 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekili tarafından vekâlet ücreti yönünden temyiz edildiğinin dilekçe içeriğinden anlaşılması karşısında katılan vekilinin vekâlet ücretine, sanık müdafiin ise mahkûmiyet hükmüne yönelik temyizleriyle ilgili inceleme yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sait temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.23014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki ”Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmedi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kendisini vekille temsil ettiren katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı lehine vekâlet ücretine hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin ve sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.