YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3445
KARAR NO : 2016/2391
KARAR TARİHİ : 10.03.2016

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, tehdit
HÜKÜM : Nitelikli cinsel saldırı ve tehdit suçlarından mahkûmiyet
DÜŞÜNCE : Onama, bozma

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Her ne kadar sanık hakkında aynı koğuşta birilkte kaldığı müştekiye karşı nitelikli cinsel saldırı suçunu işlediğinden bahisle açılan kamu davası neticesinde mahkûmiyetine karar verilmiş ise de; olayın intikal şekli ve zamanı, müştekinin aşamalarda değişen çelişkili beyanları, müştekiye ait cezaevi tutuklu muayene kartı içeriği, sanığın aşamalarda suçu inkara yönelik istikrarlı savunmaları, sanık ve müşteki ile aynı koğuşta kalan tanıkların beyanları, müştekinin intikal sonrası aldırılan darp cebir ve anal muayene raporu, Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 27.07.2011 tarihli raporu ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın müştekiye yönelik nitelikli cinsel saldırı suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, aynı zaman dilimi içinde önce oral yoldan nitelikli cinsel saldırıda bulunup, daha sonra anal yoldan saldırıya teşebbüs ettiği gözetilmeden, şartları oluşmadığı halde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.