YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3437
KARAR NO : 2014/9372
KARAR TARİHİ : 09.07.2014
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı (2 kez), cinsel taciz
HÜKÜM : Atılı suçlardan mahkûmiyet
Mahalli mahkemece verilen ve beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçları yönünden re’sen de temyize tâbi hükümlerin sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi ve incelemenin duruşmalı olarak yapılmasının istenilmesi üzerine; dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle 11.06.2014 Çarşamba saat 13.30’a duruşma günü tayin olunarak sanık müdafiine çağrı kâğıdı gönderilmişti.
Belli günde Hâkimler Kurulu duruşma salonunda toplanarak Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından … hazır olduğu halde oturum açıldı.
Yapılan tebligat üzerine sanık müdafiinin gelmediği, ayrıca bir talepte de bulunmadığı anlaşılmakla Yargıtay Cumhuriyet Savcısının uygun görülen talep ve mütalaası dairesinde DURUŞMASIZ inceleme yapılmasına oybirliğiyle karar verilerek, vaktin darlığına binaen dosyanın incelenmesi başka bir güne bırakılmıştı.
Bugün dava evrakı, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip incelenerek aşağıda yazılı karar ittihaz olundu.
Gerekçeli karar başlığında cinsel taciz suçunun gösterilmemesi mahallinde düzeltilebilir maddi yazım hatası olarak görülmüş, katılan mağdureler ve katılan müştekiler ile vekilleri arasında vekâletnameye dayalı temsil ilişkisinin bulunduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki yaşı küçük mağdurelere Kanun hükmü gereği baro tarafından zorunlu vekil tayin edildiği, bu sebeple sanık aleyhine maktu vekâlet ücretine hükmedilmemesi gerektiği şeklindeki hükümlerin düzeltilerek onanması yönündeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün yapılan temyiz incelenmesinde,
Delillerle iddia ve savunma, duruşma gözönünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı (iki kez) suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin temyiz incelemesine gelince,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yeralan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, re’sen de temyize tâbi hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.