YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3341
KARAR NO : 2015/10995
KARAR TARİHİ : 25.11.2015
Tebliğname No : 14 – 2012/269205
MAHKEMESİ : Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14.09.2012
NUMARASI : 2012/666 Esas, 2012/579 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, mala zarar verme, tehdit
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3.000 dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen 2.000 TL adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle kesin olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadığından, sanığın anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleri ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Mağdurun aşamalardaki anlatımları, savunma, tüm dosya içeriği ile oluş ve kabule göre, suç tarihinden önce sanık N…’nin kızı H…’yi rahatsız ettiği belirtilen mağdurun olay günü parkta otururken görülmesi üzerine, sanık N…’nin yakın akrabaları olup haklarında kurulan mahkûmiyet hükümleri temyiz edilmeksizin kesinleşen E… ile A…’in zorla araca bindirdikleri mağduru darp ederek araçta bulunan N… ve S…’yle birlikte alıkoydukları anlaşıldığından, sanık N…’nin TCK’nın 109/2-3b-3f. maddesi yerine aynı Kanunun 109/1-3b-3f. maddesi gereğince mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığının belirtilmesi ve olayda da katılan mağdurun dosyaya yansıyan maddi zararının bulunmadığının anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinde öngörülen diğer koşullar tartışılarak sanık hakkındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yer olup olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden kanuni olmayan yetersiz gerekçeyle anılan maddenin tatbikine yer olmadığına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 25.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.