Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2014/3170 E. 2016/1042 K. 09.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3170
KARAR NO : 2016/1042
KARAR TARİHİ : 09.02.2016

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme şekilde cinsel taciz, hakaret
HÜKÜM : Hakaret ve cinsel taciz suçlarından beraat, cinsel taciz eylemi hakaret kabul edilerek kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Sanık hakkında hakaret suçundan dolayı 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın itirazı kâbil kararlardan olup, temyizinin mümkün bulunmadığı anlaşıldığından, anılan hükme ilişkin temyiz istemi aynı Kanunun 264. maddesi hükmüne göre itiraz niteliğinde kabul edilip gerekli karar merciince mahallinde verilmek üzere, incelemenin sanık hakkında hakaret ve cinsel taciz suçlarından kurulan beraat hükümleri ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz incelemesine gelince;
Avukat olan mağdure, sanıkla arasında suça konu cep telefonu mesajları öncesinde araç alım satımı ile ilgili sanığın vekilliğinden istifası gibi ihtilafların olduğu, bu dönemde sanığın mağdurenin cep telefonuna gönderdiği; cinsel içerikli mesajların bütün halinde TCK’nın 105/1, 43. maddesindeki cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilerek bu suçtan mahkûmiyetine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken yazılı şekilde tek eylem bölünüp hem cinsel taciz suçundan beraat, hem de hakaret suçundan mahkûmiyet hükmü kurulup, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.