YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2963
KARAR NO : 2014/4310
KARAR TARİHİ : 01.04.2014
Tebliğname No : KYB – 2013/236887
Sanık T.. Y.. hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan yapılan yargılama sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Samsun 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 18.09.2007 gün ve 2007/399 Esas, 2007/523 Karar sayılı hükmün kanun yararına bozma istemine üzerine, Dairemizin 01.10.2013 gün ve 2013/8013 Esas, 2013/9914 Karar sayılı ilamı ile bozma yönündeki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.02.2014 gün ve 2013/236887 sayılı itiraznamesi ile 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK.nın 308. maddesinin 2 ve 3. fıkraları gereğince itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle incelendi;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görüldüğünden, vâki İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizin 01.10.2013 gün ve 2013/8013-2013/9914 sayılı kanun yararına bozma kararının 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK.nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkraları uyarınca KALDIRILMASINA, karar verildikten sonra yapılan incelemede;
Birden fazla kişi ile birlikte cinsel amaçlı kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan sanık T.. Y..’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 109/2, 109/3-b, 109/5 ve 62/1. maddeleri gereğince 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Samsun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.09.2007 tarihli ve 2007/399 Esas, 2007/523 sayılı Kararına karşı,
Dosya kapsamına göre; sanık T.. Y.. ve diğer sanıkların, mağdureyi zorla araca bindirerek adı geçen sanığın babasına ait eve getirdikleri ve şahsına zarar vermeksizin burada bırakarak evden ayrıldıkları, mağdurenin telefonla araması üzerine olaydan haberdar olan babasının mağdureyi buradan teslim aldıktan sonra şikâyette bulunduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 110. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeksizin sanık aleyhine sonuç doğuracak şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 11.06.2013 gün ve 94660652-105-55-2816-2013/9503/36673 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriğinin yerinde olduğu anlaşıldığından, Samsun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.09.2007 tarih ve 2007/399 Esas, 2007/523 Karar sayılı kararının; CMK.nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
Sanık Tahsin’in ve diğer sanıklar Savaş ve Yaser’in, mağdureyi zorla araca bindirerek adı geçen sanığın babasına ait eve getirdikleri ve şahsına zarar vermeksizin burada bırakarak evden ayrıldıkları, mağdurenin telefonla araması üzerine olaydan haberdar olan babasının mağdureyi buradan teslim aldıktan sonra şikâyette bulunduğundan sanık Tahsin hakkında 5237 sayılı Kanun’un 110. maddesinin uygulanması gerektiği, CMK’nun 309/4d. maddesi uyarınca yargılamanın tekrarlanması yasağı bulunduğundan, mahkemece TCK.nın 109/5 maddesiyle belirlenen 6 yıl hapis cezasından sonra gelmek üzere “sanığın mağdurenin şahsına zarar vermeksizin, soruşturma başlamadan önce kendiliğinden babasına teslim ettiğinden cezasının TCK.nın 110. maddesi ile 2/3 oranında indirilerek 2 yıl hapis, TCK.nın 62/1 maddesi gereğince takdiren 1/6 oranında indirim yapılarak 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, adli sicil kaydı bulunduğundan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına” ibarelerinin eklenmesine, dosyanın mahalline TEVDİİNE, 01.04. 2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.