YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2642
KARAR NO : 2014/7058
KARAR TARİHİ : 28.05.2014
Tebliğname No : 14 – 2012/258433
MAHKEMESİ : Bakırköy 7. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15.06.2012
NUMARASI : 2009/299 Esas, 2012/238 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
Mahalli mahkemece verilen hüküm sanık müdafii tarafından duruşmalı olarak ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya Yargıtay Cumkhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle 14.05.2014 Çarşamba saat 13:30’a duruşma günü tayin olunarak sanık müdafiine çağrı kâğıdı gönderilmişti.
Belli günde Hâkimler Kurulu duruşma salonunda toplanarak Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından M.. A.. hazır olduğu halde oturum açıldı.
Yapılan tebligat üzerine dosyadaki vekâletnameye dayanarak sanık Ç.. D.. adına gelen Av. S.. Ü.. huzura alınarak duruşmaya başlandı.
Duruşma isteğinin süresinde ve yerinde olduğu anlaşıldıktan sonra uygun görülen talep ve mütalaa dairesinde sanık Ç.. D.. hakkında DURUŞMALI inceleme yapılmasına oybirliğiyle karar verilerek tefhim olunduktan sonra işin açıklanmasına dair raportör üye tarafından düzenlenen rapor okundu.
Raportör üye rapora ilave edecek bir cihet bulunmadığını bildirdi.
Sanık müdafii temyiz layihasını açıklayarak savunmada bulunup müvekkili hakkındaki hükmün BOZULMASINI istedi.
Yargıtay Cumhuriyet Savcısı tebliğname içeriğini tekrar etti.
Son sözü sorulan sanık müdafii savunmasına ilave edecek bir cihet bulunmadığını bildirmekle dosya incelenerek karar verilip tefhim olunmak üzere duruşmanın 04.06.2014 Çarşamba günü saat 13:30’a bırakılmasına oybirliğiyle karar verildi.
Belli günde oturum açıldı. Dava evrakı incelenerek gereği görüşülmüş olduğundan aşağıda yazılı karar ittihaz olundu.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın elbiseleri üzerinden mağdureye dokunmak şeklindeki eylemlerinin niteliğine göre, temel cezanın belirlenmesinde TCK.nın 3/1. fıkrasındaki hakkaniyet ve orantılılık koşulu gözetilerek alt sınırdan makul oranda uzaklaşmak yerine, üst sınırdan ceza tayini,
Oluşa göre, sanığın suç tarihi itibariyle on iki yaşında olan mağdureyi annesinin izni ile önce pikniğe götürdüğü, iki gün sonra ise yine annesinin izni ile evinden alarak araba kullanmayı öğrettiğinin anlaşılması karşısında, sanığın mağdure üzerinde koruma ve gözetim yükümlülüğünün bulunduğu gözetilerek hakkında TCK.nın 103/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.11.2007 gün ve 2007/5-142 Esas, 2007/240 sayılı Kararında belirtildiği üzere, sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde zincirleme biçiminde gerçekleşen eylemleri nedeniyle uygulamanın TCK.nın 61/4-5. maddeleri hükümleri de dikkate alınarak 103/1. maddesi uyarınca verilecek cezaya 43. maddenin uygulanması sonucu bulunacak artırımın, 103/6. maddenin tatbikiyle tayin edilecek cezaya ilave edilmesi suretiyle yapılması gerekirken TCK.nın 103/1, 43/1 ve 103/6. maddeleri sırası ile ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekili ve sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
28.05.2014 tarihinde verilen işbu karar 04.06.2014 tarihinde Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından M.. A.. hazır olduğu halde sanık müdafii Av. S.. Ü..’ın yüzüne karşı tefhim olundu.