YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2524
KARAR NO : 2014/6123
KARAR TARİHİ : 06.05.2014
Tebliğname No : 14 – 2014/38476
MAHKEMESİ : Çarşamba Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22.11.2013
NUMARASI : 2012/1 Esas, 2013/215 Karar
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
Mahalli mahkemece verilen hüküm sanık müdafii tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine; dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle 30.04.2014 Çarşamba saat 13.30’a duruşma günü tayin olunarak sanık müdafiine çağrı kâğıdı gönderilmişti.
Belli günde Hâkimler Kurulu duruşma salonunda toplanarak Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından H.. A..hazır olduğu halde oturum açıldı.
Yapılan tebligat üzerine sanık müdafiin gelmediği, ayrıca bir talepte de bulunmadığı anlaşılmakla Yargıtay Cumhuriyet Savcısının uygun görülen talep ve mütalaası dairesinde DURUŞMASIZ inceleme yapılmasına oybirliğiyle karar verilerek, vaktin darlığına binaen dosyanın incelenmesi başka bir güne bırakılmıştı.
Bugün dava evrakı incelenerek aşağıda yazılı karar ittihaz olundu.
Hükümden önce yürülüğe giren Ailenin Korunması Ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20. maddesi uyarınca Aile ile Ve Sosyal Politikalar Bakanlığının davalara katılabileceği, CMK.nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu,suçtan zarar gören Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin şikâyetçi olup katılma talebinde bulunduğu ve sanığın cezalandırılmasını talep ederek hükmü temyiz ettiği, Dairemizce de benimsenen
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149 Esas, 2010/205 sayılı Kararında da belirtildiği üzere A.. B..’nın katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, CMK.nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören Aile Ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’nın davaya katılmasına ve vekili Av. S.. A..ın katılan vekili olarak kabulüne karar verildikten sonra yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazları ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalarda değişmeyen özde samimi anlatımlarına, Samsun Kız Yetiştirme Müdürlüğünde 13.07.2011 tarihinde düzenlenen ilk görüşme raporuna ve tüm dosya içeriği ne göre, sanığın, mağdureye yönelik cinsel içerikli eylemlerini yapmaması için tepki gösterdiğinde, mağdureye birine anlatırsan yada annene söylersen annen ve beni hapse atarlar, seni de yetiştirme yurduna verirler, burada sana kötü şeyler yaparlar diye tehdit ettiği ve ayrıca darp ettiği, bu şekilde cebir ve tehdit kullandığının anlaşılması karşısında, TCK.nın 103/4. maddesi uyarınca sanığın cezasında artırım yapılmaması suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı, katılan A.. B.. vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, re’sen de temyize tabi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.