YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2514
KARAR NO : 2014/3518
KARAR TARİHİ : 18.03.2014
Tebliğname No : KYB – 2014/33481
Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan sanık M.. Ö..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 228/1, 62/1 ve 52/1-2. maddeleri uyarınca 1 ay hapis ve 100,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanunun 53/2-c maddesinde belirtilen velâyet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına dair Bodrum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 07.02.2013 tarihli ve 2012/729 Esas, 2013/127 sayılı Kararını kapsayan dosya incelendi;
Dosya kapsamına göre;
1- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesinde yer alan, “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, adli sicil kaydına göre, daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olan sanık hakkında hükmolunan 1 ay hapis cezasının, anılan maddenin 1. fıkrası bentlerindeki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmemiş bulunulmasında,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53/3. maddesinde yer alan “Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, aynı maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, bu kişiler dışındaki vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğunun ise cezaların infazının tamamlanmasına kadar uygulanacağı gözetilmeden, 53/1-c maddesindeki hakların tamamından yoksunluğun koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 17.01.2014 gün ve 94660652-105-48-0099-2014/1423/4185 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriğinin yerinde olduğu görülmekle, Bodrum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 07.02.2013 gün ve 2012/729 Esas, 2013/127 Karar sayılı Kararının CMK.nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak,
Sanık hakkında TCK.nın 228/1. maddesi uyarınca tayin olunan 1 ay hapis cezasının TCK.nın 50/1-a ve 52/2 maddeleri uyarınca 1 günü 20,00 TL hesabıyla 600,00 TL adli para cezasına çevrilmesine, hapis cezası adli para cezasına çevrildiği ve adli para cezasına mahkûmiyet halinde uygulanması mümkün olmadığından, sanık hakkında TCK.nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümden çıkartılmasına, infazın buna göre yapılmasına, hükmün diğer yönlerinin aynen korunmasına ve dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.