YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2366
KARAR NO : 2015/9525
KARAR TARİHİ : 20.10.2015

MAHKEMESİ : (Asliye Ceza Mahkemesi) Kapatılan. Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında eylemine uyan TCK’nın 105/1. maddesi gereğince hüküm kurulurken anılan maddede hapis cezası ile adli para cezasının seçimlik cezalar olarak yer alıp mahkemece takdiren hapis cezasının tercih edilmesi karşısında TCK’nın 105/1,62/1. maddelerine göre belirlenen 2 ay 15 gün hapis cezasının aynı Kanunun 50/2. maddesinin amir hükmüne aykırı olacak şekilde 52/2. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya,toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezasının sanığın şahsi, ekonomik ve sosyal durumu nazara alınarak aynı Kanunun 50/1. maddesine göre paraya çevrilmesine karşılık esasen adli sicil kaydı bulunmayan ve kovuşturma evresinde istinabe yoluyla ifadesi alındığı için mahkemece durumu hakkında görgüye dayalı kanaat edinilemeyen sanık hakkındaki hükmün gerekçe kısmında adli sicil kaydından dolayı 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin uygulanmayacağı açıklanmış
iken, bu gerekçe ve TCK’nın 50/1. maddesinin tatbik gerekçesiyle çelişecek şekilde kısa hükümde sanığın şahsi durumu, suçun işleniş biçimi, suç karşısındaki olumsuz tutumu ile edinilen izlenim itibariyle yeniden suç işlemeyeceği yönünde olumlu izlenim bulunmadığı şeklindeki yetersiz gerekçelerle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.